Κυριακή 30 Μαρτίου 2008

Επιστρέφοντας

«Σιχαίνομαι να ταξιδεύω Σάββατο, το ξέρεις?»


Το τραίνο είναι μισογεμάτο (και φυσικά κάποιος μπορεί να το πει μισοάδειο), φοράω τα ακουστικά μου και ακούω ταξιδιάρικες μουσικές. Στρογγυλοκάθομαι δίπλα σε μια «ωραία κοιμωμένη» και παίρνω στα χέρια μου την ατζέντα μου. Ξεκινάμε... άλλο ένα ταξίδι με τραίνο... το ταξίδι της επιστροφής... που θα με πάει σπίτι μου...





Ταξιδεύω και γράφω, blogάρω, με τον παλιό, κλασσικό τρόπο : χαρτί και μολύβι (στυλό, έστω). Μετά από αυτό το ταξίδι και τις πολύωρες συζητήσεις περί blogging, άλλαξε λίγο η άποψή μου για τα ιστολόγια, τα υποτιθέμενα σύγχρονα ημερολόγια…

Θήβα. Ακούω αυτό. Παράξενο. Κάποτε στη Θήβα μια πρώην surrounded me with her... unfaithfulness (κοινώς, με κεράτωσε)!!!


Συνεχίζουμε το ταξίδι, αλλάζω θέση (για να απλωθεί και η υπναρού) και σκέφτομαι κάτι που είπα χθες σε μια πολύ καλή φίλη : «ίσως να μη μου έλειψε τόσο η Θεσσαλονίκη, όσο με κούρασε η Αθήνα». Χμμμ…



Αρκετά για τώρα, όμως. Η λάμπα του βαγονιού τρεμοπαίζει, σημάδι πως πρέπει να σταματήσω να γράφω. Ένας λόγος παραπάνω είναι ότι ακούω αυτό (thanks, archive) και σκέφτομαι πως ανυπομονώ να έρθει το επόμενο ταξίδι μου, στο δικό μου Nis-ί (Σερβία).

Ας κάνω τον απολογισμό μου τώρα…





(και επειδή δεν με έπιανε ύπνος, τράβηξα φωτογραφίες από συνεπιβάτες που κοιμόντουσαν παράξενα… και μάλλον έβλεπαν ταξιδιάρικα όνειρα!!!)

7 σχόλια:

Όναρ είπε...

Έχω πάθει πλάκα με τις φωτογραφίες που επιλέγεις να τραβάς..είσαι απίστευτα κωμικός..Καλημέρες ανοιξιάτικα μαύρες..

DR PAKO® είπε...

@ όναρ : Κωμικός όπως... καραγκιόζης?
Γιατί μαύρες καλημέρες? Έλα, δε θέλω χαζά!!!
Τα φιλιά μου, φωτοκωμικά...

Όναρ είπε...

Έχω περάσει μία Παρασκευή γκρίζα, ένα Σάββατο μαύρο και αναρωτιέμαι τί χρώμα θα επιλέξει η Κυριακή..γι' αυτό..Καλημέρες κατάμαυρες..

Μενεξεδιά είπε...

Και εκεί που έλεγα οτι όσα τραγούδια δεν έβαλες χτες τα αναπλήρωσες σήμερα... μου φάνηκαν τα περισσότερα λίγο "βαριά" να πω; (όχι οτι δνε μου αρέσουν αλλα αυτά θα τα έβαζα εγώ σε μέρες κατάμαυρες... εσύ μας έχεις συνηθίσει αλλιως). Το the islands εξαιρετικό (μου άρεσε πιο πολύ από όλα).

Όσο για την Αθήνα, η πρώτη φορά είναι πάντα λίγο άχαρη και αδέξια, σαν κάποιες άλλες φορές... Μετά στρώνει :)

Καλό βράδυ!!!! (ρεζίλι τους έκανες τους συνεπιβάτες :Ρ)

DR PAKO® είπε...

@ όναρ : Eλπίζω τελικά η Κυριακή σου να ήταν... ροζ? άσπρη? Ένα καλό χρώμα, τέλος πάντων!!!
Τα φιλιά μου, έγχρωμα...

@ μενεξεδιά : Νομίζω πως με καταλαβαίνεις απόλυτα και όντως είναι λίγο "βαριές" οι μουσικές.
Θα τα πούμε αύριο, οκ?
Καληνύχτα!!!
Τα φιλιά μου, ρεζιλεμένα...

tzonakos είπε...

Χαααχαχα :) Ωραίες οι φωτογραφίες, να το ξανακάνεις αυτό !
Και την πατριώτισσα που στα φόρεσε η άτιμη πες να πάω να τη βρω να τς πώ δυο σπρεχάρε λογάκια γκρρρρ δε μπορώ ν ακούω στόρις για κερατώματα.
Λοιπόν αυτο το μπλόγκινγκ με στυλό και μπλοκάκι ( μπλόκκινγκ ) πρέπει να το κάνω.
Να καταγράψω πράματα και να τα δώ αλλιώς. Το δοκίμασα κάποτε με ζωγραφική.
Ξέρεις, μπλοκάκι, γόμα και μολύβια όπου πήγαινα. Στεκόμουν και ζωγράφιζα αυτο που έβλεπα, αντι φωτογραφίας.
Κουραστικό αλλα ξεχωριστό.
Καλα ταξίδια φίλε.

DR PAKO® είπε...

Καλά ταξίδια και σένα, φιλαράκο!
Οσο για το good, old fashioned blogging... "μετράει"! Κάν'το και θα δεις! Είναι ό,τι καλύτερο!
Να περνάς καλά... και να περνάς και από εδώ!!!
Υ.Γ. : Η κοπέλα ήταν απ'εδώ... το "κέρατο" ήταν από εκεί!!!