Σάββατο 22 Μαρτίου 2008

Πηγαίνοντας

Τρέχω. Πάλι τρέχω. Κλασσικός Dr Pako. Ποτέ, μα ποτέ, δεν θυμάμαι να είμαι έτοιμος στην ώρα μου για ταξίδι. Και πάντα τρέχω, την τελευταία στιγμή.

Το τραίνο ευτυχώς αργεί, οπότε όχι μόνο το προλαβαίνω, αλλά περιμένω και μια ώρα στο σταθμό. Ωραία, έχω χρόνο να κάνω και δυο-τρία τηλέφωνα που ήθελα. 12 και κάτι, φεύγουμε. Με μια ώρα καθυστέρηση. Παράξενο ταξίδι ξεκινάει.

Κάθομαι ανάμεσα σε μια ξανθιά «παρλαπίπα» (νομίζω πως ήταν και τα δυο: την πάρλα της, την «λούστηκα»…την πίπα της, θα δείξει…).Κάνω κάτι για να την αποφύγω : ακουστικά και ραδιόφωνο στα αυτιά μου, κινητό με σύνδεση internet, στο χέρι μου και blogging μπροστά στα μάτια και μέσα στο μυαλό μου. Το ράδιο καλό, το blogging όχι. Ψιλομάλωσα με δυο φίλες από Αθήνα… μια φίλη και μια «φίλη»…

Δυστυχώς, ράδιο και internet εξάντλησαν την μπαταρία του κινητού μου. Η ξανθιά Βιολέτα κατέβηκε κάπου για να πάει στη Γραβιά, οπότε είχα και δυο ώρες για να κοιμηθώ. Και μετά…

ΑΘΗΝΑ! Ώρα 7 το πρωί. Πρωί Σαββάτου. Μου μένει η διαδρομή για το σπίτι του κολλητού : σταθμός Λαρίσης, μετρό ως τον σταθμό Αττικής και μετά «ανταπόκριση με την γραμμή 1, Πειραιάς Κηφισιά», όπως λέει και η γυναικεία φωνή στα μεγάφωνα, με κατεύθυνση προς Κηφισιά. Στάση στο Ηράκλειο.


















Φτάνω σπίτι, τα λέω λίγο με τον Γ. και πέφτω για ύπνο κατά τις 8. Καλώς σας βρήκα!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια: