Mr. Jones

Η διάθεση μου κατά το τέλος της προηγούμενης βδομάδας ήταν αρκετά πεσμένη (μιας και ένας πανηλίθιος με στενοχώρησε και με έκανε να χάσω μια καλή φίλη), ώστε να πω για άλλη μία φορά στον εαυτό μου: «δεν θα βγεις το Σαββατοκύριακο από το σπίτι, κάτσε στη μοναξιά σου, να ηρεμήσεις». Φυσικά, για άλλη μία φορά, ΔΕΝ το έκανα!!!

Το Σάββατο ήταν γεμάτο με μαγείρεμα και συγγενείς – και πόσο μου αρέσει αυτή η οικογενειακή μας συνήθεια να τρώμε ψαράκια και να πίνουμε ουζάκια κάθε Σάββατο!
Το απόγευμα με περίμενε μία μικρή «μεγάλη» έκπληξη : ο κολλητός μου είχε έρθει με άδεια! Κανονίζουμε αμέσως καφέ και μου κάνει την χάρη να έρθει στο σπίτι μου, αφού είχα αποφασίσει πως δεν θα βγω καθόλου! Ναι, καλά! Κατά τις 23:30 ετοιμάστηκα και πήγαμε… «για ένα ποτό μόνο, ε!»

Η διάθεση μου με κράτησε μακριά από το αγαπημένο μου Bliss (Ερμού 51) και την τρελή κοριτσοπαρέα που ήξερα ότι θα ήταν μαζεμένη εκεί και κατόπιν συνεννόησης του κολλητού και ενός καλού μας φίλου, πήγαμε στο Mr. Jones!

Mr. Jones, λοιπόν, κάπου «πίσω» από τα αρχαία της πλατείας Ναβαρίνου. Εκεί μας περίμεναν ένας κολλητός (hey, Stan… αναρωτιέμαι, άραγε το διαβάζεις αυτό?) και ένας πολύ καλός φίλος και dj του μαγαζιού (Lupus, Lupus, είσαι εδώ?). Στην παρέα ήταν και άλλος ένας φίλος (γαμώτο, γιατί ξεχνάω συνέχεια το nickname του?) και δύο κοπέλες - είπαμε, «νηστεία», αποχή, όπως θέλεις πες το, αλλά εγώ δεν ασχολούμαι παραπάνω! Τουλάχιστον όχι, για λίγο καιρό! Anyway…

Η βραδιά κύλησε όμορφα, με καλές μουσικές επιλογές από τον dj Superman a.k.a. Lupus, κουβεντούλες και γέλια! Πάρτε γεύση :

Dr Pako: «Λοιπόν, ο barman εδώ και ώρα σε κοιτάζει! Πες του κάτι του παιδιού, δώσε του ένα «σημάδι», κάνε ένα κομπλιμέντο! Να, τώρα που θα παραγγείλεις… φώναξε τον!»
Κοπέλα 1 : «Πώς? Κούκλε? Όμορφε? Γλυκέ μου? Μανάρι?»
Κοπέλα 2 : «Καρντάση?»
Dr Pako: «Καρντάση? Αυτό είναι κομπλιμέντο? Χαχα!»

(Η φωτογραφία δείχνει καθαρά έναν από τους λόγους που γελούσαμε εκείνο το βράδυ… ο κολλητός μου Ziggy με δανεικά γυαλιά, ο Stan κοροϊδεύει, ενώ εγώ μουντζώνω! Η φωτογραφία «τραβήχτηκε» και επεξεργάστηκε από τον dj Lupus!)






Η ώρα πέρασε και η αλλαγή του μαγαζιού ήταν «υποχρεωτική»… ε, δεν πιέστηκα κιόλας για να συμφωνήσω (ενώ κατά τ’άλλα βγήκα για ένα ποτό, μόνο!).
Η βόλτα από το ένα μαγαζί στο άλλο είναι κάτι που λατρεύω, μιας και ο καθαρός αέρας μου κάνει πάντα καλό και μου αρέσει να παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου και να φτιάχνω στο μυαλό μου ιστοριούλες, όπως:

«αυτό το ζευγάρι μαλώνει, άρα μέσα στο μυαλό της έχουν χωρίσει, ενώ στο δικό του όχι… ο κυριλέ τυπάκος έχει πιεί λίγο παραπάνω από όσο αντέχει, άρα θα τρακάρει πηγαίνοντας σπίτι… η κοπέλα με τα κόκκινα «ψάχνεται», αλλά αν δεν βγάλει το ύφος της απελπισίας και της α**μίας από το πρόσωπό της, δεν θα αλλάξει η τύχη της… αυτό το ζευγάρι μόλις ανακάλυψε τον έρωτά του και το χαίρομαι… το παλικάρι με το άσπρο μπουφάν γελάει με την ψυχή του, σαν να κέρδισε το λαχείο...λες?…» …

Η κατάσταση στο δεύτερο μαγαζί ήταν απλά η συνέχεια… αρκετό γέλιο, λίγος χαζοχορός και… ε, κάναμε και λίγο «μπανιστήρι»…

Η τελευταία βόλτα ήταν κάπως παράξενη. Όχι ότι δεν μου άρεσε, αλλά όπως είπα σε ένα φίλο :

From all the drugs the one i like more is music
From all the ladies the one i kiss is music
Music is my girlfriend …

Με αυτά και με αυτά, το βράδυ έκλεισε όμορφα και μου άφησε μια τόσο ευχάριστη και χαρούμενη διάθεση, που ακόμα και σήμερα (αν και η Τρίτη τελείωσε) είχα ένα χαμόγελο στα χείλη και μια αισιοδοξία στην καρδιά! Νομίζω πως σύντομα θα επαναληφθεί αυτή η βραδιά και ότι από εδώ και πέρα, όλα τα βράδια μας θα είναι έτσι!
Ελπίζω να περάσατε κι εσείς το ίδιο καλά!!! See you soon!!!

Υ.Γ.: Αυτό το τραγουδάκι είναι αφιερωμένο στον dj Superman a.k.a. Lupus, γιατί ξέρω πως του (σου) αρέσει και τον βάζει σε ρυθμό!!!