... ο νοών νοείτω!!!
Σίγουρα το πιο σύντομο και ίσως το πιο περιεκτικό και αληθινό κείμενο που έχω γράψει ποτέ, χωρίς εικόνες και τραγούδια!!!
Υ.Γ. : Μην απορήσετε αν χαθώ για λίγο, αλλά χρειάζομαι λίγο χρόνο ώστε να ηρεμήσει το πνεύμα μου από γνωστούς - άγνωστους – φίλους και «φίλους», κυρίως ανεγκέφαλους, ανορθόγραφους και δήθεν κουλτουριάρηδες, που καταφέρνουν σχεδόν κάθε μέρα να μου χαλάσουν τη διάθεση!
Να περνάτε καλά, να είσαστε καλύτερα και να γελάτε ΠΑΝΤΑ και ΜΕ ΟΛΑ!!!
3 σχόλια:
Dottore,
αν τα φιλιά μου σου φτιάχνουν έστω και μικρό μέρος της μέρας σου, στα στέλνω επί χίλια!
Να χαθείς, να χαθείς, να σε χάσεις, να σε βρεις. Καλύτερος να έρθεις και να μας θυμηθείς!
(Κάποιες φορές οι χρησμοί έχουν μια πολύχρωμη, παιχνιδιάρικη διάθεση, ειδικά όταν απευθύνονται σε οικείους - ανοίκειους...)
Τα φιλιά μου, πολλαπλασιασμένα...
@ συβίλλα : Τα φιλιά σου είναι πλέον πρωινή ανάγκη, όπως ο πρωινός καφές, και όλοι ξέρουμε πως "η καλή μέρα, από το πρωί φαίνεται"! ;)
Όσο για το αν θα χαθώ ή όχι... θα δείξει! Από εσένα πάντως, δεν θα χαθώ (και πώς θα μπορούσα, άλλωστε, να χαθώ από μία ΣΥΒΊΛΛΑ?)
Thanks για τον χρησμό! Ελπίζω να πιάσει "τόπο"! Και όταν έρθω, σίγουρα θα σας θυμήθω! (μήπως να έρθετε εσείς πρώτα? Χριστούγεννα στη πόλη και Πάσχα στο "χωριό"...)
Τα φιλιά μου, ανοίκεια... (όπως άστεγα? χα, χιούμορ...)
ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ!
Γιατρέ και ψήστη μας!
Δημοσίευση σχολίου