Ολική αποτυχία...

Δεν μπορείτε να φανταστείτε πόσο σιχαίνομαι (πρόσφατα άρχισα) το "Μην ανησυχείς,όλα καλά θα πάνε...".Να που τελικά δεν πήγαν όλα καλά,οι αποτυχίες διαδέχτηκαν η μία την άλλη,συνολικά τρεις.
Για όσους δεν κατάλαβαν ή δεν γνωρίζουν,τις δύο προηγούμενες εβδομάδες έδινα εξετάσεις για αναγνώριση του πτυχίου μου (το λίγο πολύ γνωστό σε όλους ΔΙΚΑΤΣΑ-ΔΟΑΤΑΠ).Μεγάλη ταλαιπωρία(εξεταστικά κέντρα μόνο στην Αθήνα),μεγάλο άγχος(μην ακούτε εσείς,φροντίστε να μην αγχώνεστε,όπως λέμε οι γιατροί) και στο τέλος...μεγάλη πίκρα.
Είναι,λοιπόν,δυνατόν,να ξυπνάς κάθε μέρα μετά από τόσες "σφαλιάρες" της ζωής(χωρισμός,θάνατος του πολυαγαπημένου μου γάτου,αποτυχία στις εξετάσεις) και να σκέφτεσαι:"Μην ανησυχείς,όλα καλά θα πάνε...";;; Έλεος...
Όσοι,λοιπόν,από εσάς έρχεστε σε επαφή μαζί μου (τηλεφωνικά,email-άτα ή και προσωπικά) κάντε μου την χάρη και κόφτε το...Σας παρακαλώ,μην ξανακούσω ότι όλα θα πάνε καλά,εκτός αν ξέρετε κάτι που δεν ξέρω...(νομίζω πως μόνο ο Θεός τα ξέρει αυτά...ΣΕΒΑΣΜΌΣ).
Αυτά για τώρα,φιλάρες,να είσαστε καλά και να συνεχίσετε το καλό σας έργο...